หลวงปู่แหวน สุจิณโณ

หลวงปู่แหวนองค์นี้ขุดได้ที่สนามฟุตบอลของโรงเรียนแห่งหนึ่ง

รอยด่างในกลุ่มของคนหาของ

การออกค้นหาของตามชายหาดและที่อื่นๆ ในบ้านเราด้วยเครื่อง Metal detector นั้นทำให้เราได้รู้เรื่องราวของการหาของมากมาย เริ่มตั้งแต่ชาวหาของที่ทำเป็นอาชีพ หากันเป็นล่ำเป็นสันเพื่อเลี้ยงชีพไปจนถึงทำกันเป็นงานอดิเรกเป็นครั้งคราว
ผู้คนที่ไปหาของนั้นมาจากร้อยแปดแห่งแหล่งที่ บางคนก็หาของด้วยมรรยาทที่ดี เคารพสิทธิผู้อื่น บางคนก็หาด้วยความละโมบ มีบางคนถึงกับขโมยของจากนักท่องเที่ยวตามชายหาด หากนักท่องเที่ยวเผลอ น่าเสียดายเพราะคนเหล่านั้นได้ทำลายเพื่อนผองชาว detectorist สมัครเล่นไปแล้วด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม
บางกลุ่มยิ่งกว่านั้น ทำกันเป็นกระบวนการโดยรับเงินมาจากนายทุนทั้งจากต่างประเทศและในประเทศเพื่อให้หาโบราณวัตถุตามแหล่งโบราณสถานต่างๆ ของไทยโดยนายทุนแจกเครื่อง Metal detector ให้คนท้องถิ่น หาของเก่าโดยหากันตามสถานที่ซึ่งนักโบราณคดียังไม่รู้หรือยังไม่ได้งบประมาณขุดค้น เมื่อได้ของแล้ว จากนั้นก็โทรศัพท์ไปยังนายทุนเพื่อมารับของ เล่นกันอย่างนี้ ผมไม่เชื่อว่าเจ้าหน้าที่บ้านเมืองไม่รู้ โธ่ขนาดทับหลังนารายณ์หนักเป็นตันๆ เจ้าหน้าที่ไทยยังยอมให้อเมริกันเอายกไปได้ แล้วจะให้เชื่ออย่างไรว่ากระบวนการอย่างนี้เจ้าหน้าที่ของไทยไม่รู้เรื่อง เฮ้อ น่าเศร้า

โรงแรมควีน

พวกเรา นักเดินทาง ไปหาของกับพวก แต่เราไปถึงบ้านเพ ระยองเกือบมืดแล้ว ตั้งใจจะข้ามไปเกาะเสม็ดตอนเช้ามืด เราตกลงใจจะพักที่โรงแรมใกล้ๆ ท่าเรือเพ ผมอ่าน Thailand Guidebook ของ Lonely Planet ว่ามีโรงแรมสองแห่งในละแวกนั้น ได้แก่โรงแรม Diamond กับโรงแรม Queen ซึ่งนัยว่าเจ้าของอัธยาศัยดี ราคาไม่แพงมาก เมื่อเข้าไปถามที่โรงแรมแรกคือโรงแรมไดมอน เยื้องๆ กับท่าเรือ ก็ต้องผิดหวัง ที่น่าตำหนิคือ พนักงานแกบอกหน้าเฉยว่า 500 บาท ทั้งที่หน้าโรงแรมเขียนไว้ว่า 300 บาท น่าเสียดาย พอเวลาผ่านไปความโลภเข้ามาแทนที่ โกงลูกค้าหน้าตาเฉยด้วยการโก่งราคาช่วงที่แขกมาพักเยอะๆ เพราะเป็นวันหยุดหลายวัน ผมเลยตัดใจกับพวกไปพักที่โรงแรมควีน ซึ่งก็ไม่ผิดหวังเพราะในหนังสือระบุว่าห้องละ 300 บาท ก็ยังไม่ขึ้นราคา แม้สภาพห้องจะไม่ดีนัก แต่ก็โอเคสำหรับเรา “ เรายอมนอนในสถานที่แย่ แต่คนดี ดีว่าพักในสถานที่ดีๆ แต่คนแย่”

ระวังเสียงเล็กๆ ใต้ทราย

การหาของใต้ทรายตามชายหาดนั้น บ่อยครั้งที่เราเจอขยะมากมาย และเมื่อเจอขยะบ่อยๆ ครั้งทำให้เรามองข้ามและผ่านเลยเสียงเล็กๆ ที่คล้ายๆ กับขยะ ผมมักขุดทุกอย่างที่ได้ยินเสียง แม้จะเป็นเสียงเบาๆ ซึ่งก็ไม่ผิดหวังเพราะมีหลายครั้งอีกเช่นกันที่เสียงเบาๆ เหล่านั้นกลายเป็นแหวนทองวงเล็กๆ (ดังเช่นแหวนในรูปนี้) เพราะพื้นที่ของแหวนนั้นน้อย การได้ยินเสียงจึงค่อยหรือเบามากจนเราไม่ทันสังเกต ยิ่งหากเป็นแหวนที่ตั้งขึ้นด้วยแล้วยิ่งเสียงเบามาก

เครื่อง CZ-20 ของ Fisher ทำงานได้ผลเสมอ เคยคิดจะขายเครื่องนี้เพื่อเล่นเครื่องใหม่หลายครั้ง แต่ก็ยังเสียดาย ก็อย่าลืมนะครับ ขุดทุกอย่างที่ได้ยิน การข้ามผ่านเลยไปเพราะกลัวเสียเวลานั้น ทำให้เราพลาดโอกาสสำคัญ และระลึกเสมอว่า ความสนุกอยู่ตรงที่เราได้ลุ้นว่า ของที่เราพบนั้นจะเป็นอะไร มากกว่าการค้นหาของมีค่าอย่างเดียว

สภาพห้องน้ำโรงแรมควีน

โรงแรมนี้ เข้าใจว่าในอดีตเคยเป็นที่พักนักเดินทาง แต่ในปัจจุบันกลายเป็นย่านอาบอบนวด มีผู้ชายนักเที่ยวพาหมอนวดเข้ามาพักทำให้บรรยากาศไม่เหมาะกับนักเดินทางเท่าไรนักเพราะอึกทึกโดยเฉพาะตอนดึกๆ แต่เจ้าของก็ยังอัธยาศัยดีอยู่ ดีกว่าโรงแรมไดมอนมาก โดยเฉพาะเรื่องการโก่งราคากับนักเดินทาง

สภาพห้องโรงแรมควีน